Şehit Özel Harekat Polisimizin ardından…

Çekmeköy’de sıradan gibi görünen bir narkotik operasyonunun kapısı açıldığında, içeriden gelecek kurşunun bir ömrü yarım bırakacağını kim bilebilirdi…

Şehit Özel Harekat Polisimiz  Emre Albayrak, görev yaptığı Özel Harekat timiyle birlikte o eve girerken belki sadece “bir işi daha bitireceğiz” diye düşündü.

Ama içeride sıkılan o hain kurşun, bu ülkenin bir evladını bizden aldı. 

Emre, insanların çocuklarını korkudan uzak büyütebilmesi için, şehir sokaklarının geceleri sessiz kalabilmesi için, karanlığa gözünü kırpmadan yürüdüğü bir görevde şehit düştü.

İşte tam da bu yüzden, ardından söylenen her söz biraz ağır, biraz nemli, biraz da mahsun kalıyor.

Cenaze töreninde Özel Harekatçıların duruşu yüreğimizi titretti.

İnsan gözünü alamıyor. Şehitleri uğurlarken yıllardır değişmeyen o sessiz disiplin vardı yine yüzlerinde,o yazısız töre,o vakur duruş...

Kimse konuşmuyor, kimse yüksek sesle ağlamıyor; ama herkesin gözünde aynı kırılmışlık, aynı ateş, aynı vefa… 

Şehidimizin tabutuna dokunan eller, bir kardeşi kaybetmenin nasıl bir acı olduğunu kelimesiz anlatıyordu.

Özel Harekat yıllardır verdiği şehitlerle büyüdü, her kayıpla daha da kenetlendi. 

Hangi yıl, hangi operasyon, hangi şehir olursa olsun; bir şehit düştüğünde timden biri diğerinin omzuna usulca dokundu...

Bu dokunuş “Biz devam edeceğiz” demekti;Vatan için mücadeleye,vatanı sevmeye ne olursa olsun vazgeçmemeye...

Yıllardır böyle oldu. 

Her şehit bir iz bıraktı ama o iz hiçbir zaman bu asil  yürüyüşü bozmadı. 

Tam tersine, adımlarını ağırlaştırıp yüreklerini sertleştirdi.

Çünkü Özel Harekat, bu ülkenin sadece çatışmalarda görünen yüzü değil; aynı zamanda karanlığı göğüsleyen, ateşe yürürken nefes bile almadan ilerleyen sarsılmaz kalesidir.

Ne kadar sert görünürlerse görünsünler, en derin acıyı da onlar taşır. 

Şehidimizin uğurlandığı o avluda, tekbirlerle yankılanan sesin içinde hem bu acı hem de hiç kırılmayan bir onur vardı.

Şehid kardeşimiz Emre Albayrak’ın ardından bakınca insan şunu daha iyi anlıyor: Huzur sandığımız kadar sıradan bir şey değil. 

Her gün evimize rahatça dönebilmemiz, bir yerlerde birilerinin kendi canını öne koyması sayesinde mümkün. 

Emre’nin şehadeti bunu yüzümüze çarptı. Bir genç, bir evlat, bir kardeş; kimsenin tanımadığı insanlar huzur içinde yaşayabilsin diye kendi hayatını ortaya koydu.

Bu yüzden onun ve serdengeçtilerin  adı sadece bir haber satırında kalmayacak. 

Onlar, bu ülkenin “güzel evlatlarından biri” olarak hatırlanacak. Görevini severek yapan, korkuyu ciddiye almayan, karanlığa çocukluğundaki cesaretiyle yürüyen bir yiğit olarak…

Ruhu şad olsun. Ocağına ateş düşen ailesine sabırlar dilerken , omuz omuza görev yapan tüm Özel Harekatçı silah arkadaşlarına  güç diliyorum.

Rabbim vatan evlatlarının ayağına taş değdirmesin.