Hamza Canbaş yazdı

Devlet de bizim, Vatan da. ORDU kışladan çıkınca, ülkede sessizlik olur ve dudaklar mırıldanmaya başlar. Bakmayın siz benim mırıldanma dediğime aslında o dudaklardan Mevla’ya bir yakarış vardır topluca. Ve aslında o sessizlik kulakları parçalayan top yekûn bir çığlıktır. İster başarısız dış politika deyin, ister ABD’nin bir oyunu deyin, ister basiretsiz iktidarın beceriksizliği deyin, isterseniz savaş baronlarının çığırtkanlığı deyin; ne derseniz deyin, kabul etseniz de etmeseniz de sonunda biz bir savaşa girmiş bulunmaktayız. “Yurtta sulh, cihanda sulh” diyen Ulu Önder Atatürk’ün söylediklerini rafa kaldıran iktidarlar yüzünden ülkemiz maalesef bu durumlara gelmiştir. Muhakkak ki, bu ülkede hiçbir kimse savaş yanlısı değildir. Ancak kötü idareler, tarihten ders almayan siyasetçiler, ülkenin çıkarlarını korumak yerine kendi çıkarlarının peşine düşen yöneticiler bu ülkenin her zaman başına bela olmuşlardır. Ve esasında da ülkenin kaynaklarının har vurup harman savrulması neticesinde de bataklığa saplanmış bulunmaktayız. Bu güne kadar ülkemizde ki bütün pisliklerin “halının altına süpürülmesine” ses çıkartmayan halk, doğal olarak bugünleri de görmeye mecburdur. Herkesin şapkasını önüne koyup düşünmesinde pek çok yarar vardır. Ülke sevdasını hep ikinci plana atarak, “hep bana” yaklaşımında olan ülkemin seçmeni, seçim öncesi ağzına çalınan balın neticesini çekmektedir. İmkânsızı vaat eden siyasi partinin kuyruğuna takılıp gidersek, gelebileceğimiz noktada olduğumuzu da kabul etmek durumundayız. Kısaca ve özetle, demek istiyorum ki; hep birlikte bu ülkeyi Orta Doğu’da bir savaşın içine soktuk. Bu işin sorumlusu olarak sadece Ak Partiyi gösterip kendimizi hiç aklamaya paklamaya çalışmayalım. “Savaşa Hayır” nutukları da atıp durmayalım. Zira savaşı isteyen taraf biz değiliz. Karşı taraf top yekûn bir araya gelip üzerimize saldırıp dururken “Arkadaş biz savaşa hayır diyoruz” diyemeyiz. Bir zamanlar Rahmetli Bülent Ecevit’in, Kıbrıs Barış Harekâtı için söylediği “Barış için savaş” sözünü o zamanlar pek anlamasam da şimdi çok daha iyi anlıyorum. Son söyleyeceğimi, en başta yazdım. Ordu kışladan çıkınca ülkede sessizlik olur. Hep bir ağızdan orduya dua edilir. Çünkü devlet de bizimdir, Vatan da bizimdir.