GÜNLERDEN, 29 Nisan Perşembe, 10- 15 dakika sonra kapanacağız. Hızlı adımlarla yürüyorum. Yürüyen merdivenleri bile koşa koşa çıktım. Büyük cami mahallesinde küçük bir işim var. Boluluların “Yukarı Çarşı” dedikleri yerdeyim. Sokaklar tenha. Ancak yan sokaktan bir ses geliyor. Adamın birisi ‘tabir-i caiz’ ise saydırıyor. Ağzına geleni söylüyor. “…Hay ben sizin kapanmanıza… Açmanıza da, kapatmanıza da… Koronanıza da”
İşimi bitirip, sesin geldiği sokağa yöneldim. Az önce sesini duyduğum şahıs, bir yandan tezgâhını topluyor, diğer yandan kendi kendine söyleniyor. Çok samimi olmasak da yüz yüze tanışıyoruz. Öfkesi biraz geçmiş görünüyor. ‘Hayırlı işlerin olsun’ diyorum. Bön bön suratıma bakıyor. Belli ki öfkesi henüz geçmemiş ve yine patlamaya hazır.
Daha ben bir şey demeden başlıyor anlatmaya, “Bayramda satarım diye yeni mallar aldım. Bayram sonrasına da öderim diye senet verdim. Bu malı satmadan nasıl ödeyeceğim. Bizi kapatıyorlar, bizim sattığımız her şeyi satan süper marketler açık. Ne yapacağım ben.” Diyerek başladı hüzünlü hüzünlü iç çekmeye. Onunla birlikte diğer esnafta bu duruma söylenmeye başladı. Ayakkabıcısı, manifaturacısı, terzisi vs vs kim varsa hepsi öfkeli. Yakaladılar ya beni, “Esnaf kan ağlıyor diye yaz. Asıl bizim yaşadıklarımızı yazın, koronadan değil, haksızlıktan esnaf ölüyor.” diye yakamı silkelemeye başladılar. Bir ara bütün bunların sorumlusu ben miyim diye kendime sormaya başladım. “Söz yazacağım bu yaşadıklarımızı” deyip kendimi aralarından zor kurtardım.
Eve gelirken, yol boyunca düşündüm, hepsi ne kadar çok haklılar. Aşağı çarşı kapalı, yukarı çarşı kapalı. Bakkallar, büfeler, manavlar, kasaplar, tatlıcılar hepsi kapalı. Ama bunların hepsinin satıldığı Özdilek açık. Migros açık. BİM’ler,101’ler açık. Esnaf bayram öncesi alışveriş yaptı ki, bayrama üç beş kuruş kazanacak. Lakin covid-19 diyerek aldıklarını satmasına izin verilmiyor. Peki, bu millet nereden alacak bayramlıklarını, anneler gününde; annelerine hediyelerini nereden alacaklar. Hooooop Özdilek açık. Gıda var, temizlik var, giyecek içecek var, tatlı var çorba var. Anneler günü için istediğin hediyeyi alabilirsin. Hatta çiçek bile var. Kısacası eldivenden merdivene satılan her şey marketlerde var.
Cuma ve cumartesi günü herkes sokakta. İstanbul zaten Anadolu’ya tersine göçtü. Pek çok kişi yaylalarına çıktı. Küçük esnaf gerçekten covid 19’dan değil de bu kapatmalardan ölecek. Çünkü aldığı malı satmasına izin verilmiyor. Yoksa niye intihar etsin ki.
